Verplicht varen voor Koningin en Vaderland
Koopvaardijbemanningen werden op grond van de Vaarplicht ter beschikking gesteld aan de geallieerde strijd. Van de ene op de andere dag werden ze een soort frontsoldaten. Om hun bijzondere oorlogservaringen niet verloren te laten gaan, zijn in 2009 vraaggesprekken gevoerd met negen koopvaardijveteranen.
Koopvaardijgezinnen in oorlogstijd
Hoe verging het de gezinnen die in Nederland achterbleven tijdens de oorlogsjaren? Om hun oorlogsherinneringen voor het nageslacht te bewaren, zijn vraaggesprekken gevoerd met familieleden van zeelieden die in de oorlogsjaren buitengaats waren.
Gevaren op zee: de koopvaardij in WOII
Ze waren op zee toen de oorlog uitbrak: de bemanningsleden – jongens soms nog – van de koopvaardij. Een weg terug naar huis was er niet. Dus bleven ze de oceanen bevaren voor Koningin en Vaderland. Met constant gevaar voor eigen leven. Andere Tijden over de verschrikkingen van het zeemansleven tijdens de oorlog.
Gevaren op zee: deel 2
Bombardementen, beschietingen, schipbreuk ... het leven van de bemanningsleden van de Nederlandse koopvaardij hing tijdens de oorlog aan een zijden draadje. In deel 2 van ‘Gevaren op zee’ vertellen ooggetuigen over hun gevaarlijke leven op zee.
"Mijn aandeel was veel groter"
Berend van Bon (1917-2021) voer als stuurman bij Shell toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. De tanker waarop hij voer werd bij een Japanse luchtaanval getroffen en vloog in brand. Hij vertelt het alsof het gisteren was.
Het zeevarend bestaan van Arie Nijgh
Arie Nijgh (grootvader van bestuursvoorzitter Hubert Nijgh) uit Katwijk voer op de ms DEMPO. Door de vaarplicht moest dit passagiersschip troepen gaan vervoeren, onder voortdurende dreiging van de vijand (zie ook de video hieronder). Pas na 68 (!) maanden varen kwam Arie weer thuis. Over de bewogen oorlogsjaren sprak hij, net als de meeste koopvaardijveteranen, geen woord. Zijn kleinzoon zocht het uit.